Achter deze betoverende beelden gaat een even indrukwekkende samenwerking schuil

Foto Yehuda Weinberg

Dit artikel was eerder verschenen op de Hebreeuwse website van de IDF en is geschreven door Avital Pashhor.

Als het gaat om het evacueren van de gewonden, is elke seconde van cruciaal belang. En in het geval van een gebeurtenis met veel slachtoffers, onder vuur en midden op een slagveld des te meer. De fase waarin de helikopter op de grond staat, is het gevaarlijkst, dus er zijn krachten nodig om de evacuatietijd tot een minimum te beperken: 20 seconden.

Foto Yehuda Weinberg

Om het doel te bereiken, trainen ze er bij elke gelegenheid voor - en dat was vorige week ook het geval op de Golanhoogvlakte. De reservisten van de 474e Brigade en het 118e Squadron oefenden samen een evacuatie in de noordelijke sector, waarbij ze diep in vijandelijk gebied een identiek scenario simuleerden. Op het eerste gezicht klinkt een evacuatiebeweging misschien eenvoudig: er is een gewonde persoon, er is een helikopter, ze tillen hem op en stijgen op. Maar deze fundamentele reeks handelingen is slechts het begin van een veel complexere gebeurtenis. 

Foto Yehuda Weinberg

Ten eerste dragen de reservetroepen het waypoint over aan het luchtteam dat arriveert om te redden, en geven hen precies aan in welk gebied ze zich bevinden - bij daglicht, dan door een vlag of een rookgranaat, en als het in het donker is, door zaklampen. Dit is nadat de helikopterbemanning en de grondtroepen hebben geverifieerd dat dit inderdaad mensen zijn die gered moeten worden.

Foto Yehuda Weinberg

Tegelijkertijd bereiden de grondtroepen het gebied voor op de landing en zorgen er herhaaldelijk voor dat er niets in het landingsgebied is dat door de lucht kan vliegen en vast kan komen te zitten in de propeller van de helikopter. Gedurende de hele training worden ze geconfronteerd met de krachten van de natuur. Dit is de grootste uitdaging voor de jagers: weerstand bieden aan de wind die hen terugduwt, en naar de helikopter rennen met een brancard op heuphoogte, en een "gewonde" persoon die moet worden geëvacueerd in de hal. En zo gingen ze door in de vrieskou van de Golanhoogvlakte, terwijl de regen op de neer druppelde.

Foto Yehuda Weinberg

Als de teams aan het begin van de dag hun evacuatievaardigheden steeds opnieuw verfijnden totdat ze de deadlines haalden, naarmate de oefening vorderde, werd de volgorde van de operaties een natuurlijke en snelle routine: de helikopter stijgt op, landt, evacueert de gewonden.

Foto Yehuda Weinberg

Na lange non-stop uren vertrok de helikopter terug naar het squadron, en de 210th Reserve vertrok naar hun volgende missie in het noorden. "We leerden 'praten' met een helikopter en kregen belangrijk gereedschap", concluderen ze, "Het was een zeer intense en belangrijke dag, wat voor ons heeft bewezen: elke seconde is cruciaal".