Screenshot YouTube
“Je krijgt de indruk dat je plotseling niet meer in Engeland bent, maar in Palestina en ook nog op een strijdtoneel.” Aan het woord is de rooms-katholieke priester Andreas Blum van de Duitstalige St. Bonifatius parochie in het Londense stadsdistrict Tower Hamlets.
Tegen de zender Domradio van het katholieke aartsbisdom Keulen nam de geestelijke bepaald geen blad voor de mond. In zijn woonwijk staat onder moslimbestuur de religie vrijheid onder grote druk. Pater Blum spreekt van “angstaanjagende toestanden”, voor zowel Joden als christenen welteverstaan.
Dat begon al meteen na de overval van Hamas op Israël van 7 oktober 2023. Geen solidariteit met de Joodse slachtoffers van de barbaarse pogrom, maar eenduidige demonstraties pro Hamas en de Palestijnen, vertelt Blum. Binnen luttele dagen hing heel Tower Hamlets vol met Palestijnse vlaggen. Heel professioneel, benadrukt de priester. Aan masten, voor supermarkten, kleuterscholen, scholen en in parken. Ronduit intimiderend, stelt Blum. “Zo’n vlag staat immers symbool voor een plek die je voor je opeist.” Hij waande zich opeens niet meer op Brits grondgebied.
Ondertussen verliepen die eerste demonstraties na het bloedbad van 7 oktober in Tower Hamlets allesbehalve vreedzaam. Israël heette in koorzang “een terreurstaat”. Dat riep bij de Joodse bevolking angstgevoelens op, beklemtoont de pastoor, maar evengoed bij alle andere bewoners van de wijk.
Tegen de kerst klopte iemand bij de kerk van pater Blum aan. Een medewerker deed open. Het leek te gaan om een verzoek om hulp. De bezoeker ging echter regelrecht tot de aanval over. Met veertig slagen op het hoofd, onder Allah-kreten, leed de kerkelijk medewerker ernstige hersenschade en belandde in het ziekenhuis. Andreas Blum spreekt derhalve van een evidente islamitische aanval. Veelzeggend luidt zijn verklaring voor deze religieuze daad van brute agressie: “Men heeft ons later gezegd dat die aanval niet erg verrassend was, omdat Duitsers hier in de wijk als vrienden van de Joden zouden gelden.”
En passant worden de gebouwen van de St. Bonifatiusparochie in Londen “islamistisch” (Domradio) beklad. Onze kerk bevindt zich inderdaad heel dicht bij een grote moskee, informeert de priester. “Wij hebben al vaker kleine duiveltjes of ook grotere duivels in het rood op de kerkmuren gehad of ‘Allah is watching you’.”
Blum laat er geen misverstand over bestaan dat het dragen van een keppeltje, davidster of kruis licht als een provocatie kan worden opgevat in zijn leefomgeving. Een ronduit treurige ontwikkeling: “Het East End was heel Joods gestempeld vanwege de vele pogroms op het Europese vasteland. Van de vele Joodse immigranten die naar East End kwamen, is vandaag de dag niet veel meer over. "Veel Joden zijn al weggetrokken.”
De pastoor onderhoudt goed contact met de synagoge. Typerend genoeg vond zijn laatste bezoek aan de Joodse gemeente achter gesloten deuren plaats. En toen hij vertrok en gewoon de deur wilde openen, werd hij tegengehouden. “Ik moest eerst door een spionnetje kijken of de straat wel veilig was", werd mij gezegd. Daar kreeg ik koude rillingen van over mijn rug. Het feit dat je niet eenvoudig naar buiten kan gaan bij een synagoge omdat iemand het op je voorzien kan hebben, zijn wel beangstigende toestanden, die mij aan de jaren dertig in Duitsland herinneren.”
Hoe reageert de samenleving op deze situatie? Pater Blum geeft een navrant voorbeeld. Het Royal College of Music wilde samen met Hogeschool voor Muziek in Keulen een concert geven ter ere van musici die vanuit Nazi-Duitsland naar Engeland waren gevlucht. De werken van deze ballingen zouden worden opgevoerd in de synagoge in Finchley. De politie verbood dat op grond van veiligheidsoverwegingen. Uiteindelijk ging de opvoering door voor een select publiek van 20 tot 30 personen. “Eigenlijk zouden daar 200 tot 300 mensen hebben gezeten”, verzucht de katholieke geestelijke.
Een dikke onderstreping verdient zijn commentaar bij deze trieste gang van zaken: “Ik vond het in zoverre beklemmend muziek te horen van mensen, die voor het antisemitisme waren gevlucht, in een land waar men tientallen jaren later uit angst voor verdere gewelddaden hun muziek niet meer vrij kan opvoeren. Ter plaatse is het ons allen bewust geworden dat antisemitisme een zeer actueel probleem is in enkele Londense stadsdelen.”
Daarbij is, naar zijn eigen woorden, de houding van districtsbestuur van Tower Hamlets eigenlijk de grootste ontgoocheling. Die is vast in moslimhand. Met lede ogen ziet de moedige priester aan hoe zijn wijk zich op een hellend vlak bevindt. Hij acht “een zekere confrontatie” daarom onvermijdelijk…
Bas Belder, historicus
...en net zoals in vele "progressieve" Europese landen doet de politie, die een paar jaar terug anti Covid vaccinatie demonstranten met harde hand uiteenjoeg, nul niks nada tegen de Islamitische terreur en laat de ruggengraatloze politiek nog steeds hordes meest jonge mannelijke moslim 'gelukszoekers' toe, die als enig doel hebben onze ooit verlichtte maatschappij in de donkere uitzichtloze die zij ontvlucht hebben te veranderen.