Dit zijn spannende dagen voor ons in Israel. En nee, het land zal er niet aan ten onder gaan – sowieso, komt ons land uit deze precaire situatie. De vraag is alleen: in welke staat van beheer.
Velen proberen de redenen te ontcijferen hoe wij in deze toestand zijn gekomen. Maar dat is de vraag niet. De vraag is: hoe komen we eruit? Is Netanyahu echt zijn verstand verloren? Gaan we een dictatuur worden? Gaan we discrimineren? Mogen we binnenkort niets meer? Op al deze vragen (en meer) is het antwoord: welnee!
U bent getuige van een ware wedstrijd armworstelen. En er is geen links of rechts, religieus of niet – het gaat om de Staat Israel. En de Staat gaat winnen.
Journalisten en Twitteraars in het buitenland weten het allemaal al: Israel gaat ten onder, de Joden maken er zoals gewoonlijk weer een bende van. Het tegendeel is waar: we zijn in het midden van een verandering, waar democratie het middelpunt is. Nee, de democratie gaat niet kapot: het beste bewijs van onze democratie is het feit dat alles stil komt te gaan, meer een meer mensen de straat op gaan en hun bezorgdheid tonen over de toekomst van ons land. U zult verslagen krijgen en zien van geweld tussen pro- en contra demonstraties en er zal ook over geweld worden gerapporteerd, want elk geïsoleerd geval wordt meteen in absurde proporties gerapporteerd.
U leest, u volgt – maar wij leven het en laten niet los: van beide kant wordt hartstochtelijk geschreeuwd en gediscussieerd.
U krijgt geen artikel van mij waar onze premier nog zwarter wordt gemaakt: dat kan hij zelf het best. Maar laat ik u dit nalaten als stof voor bedenkingen: Op de eerste dag van zijn regering slechts 3 maanden geleden, gaf Netanyahu zijn topprioriteiten: woningprijzen naar beneden drukken, levenskosten verlagen, zieken, ouderen, jonge paren helpen. Er was geen woord gerept over een overhaul van de rechterlijke macht. Uiteraard zijn veranderingen welkom. Maar een amok op de rechterlijke macht, hoewel belangrijk, is niet het eerste wat deze regering op haar lijst had tijdens en na de verkiezingen. En aangezien dit het enige project is waar de huidige regering mee bezig is – tot nu toen is er niets gedaan of gezegd betreffende de originele prioriteiten, terwijl tegelijkertijd de zogenaamde reformatie van de rechterlijke macht al 80 dagen schittert.
Dit is verdacht vanwege de precaire situatie van Netanyahu in zijn proces. Als verdachte die terechtstaat vanwege 3 serieuze wetsovertredingen wil hij zijn eigen rechters kiezen. Dat feest gaat niet door.
U vraagt wat het verschil is tussen Nederland en Israel? In Nederland pikt men het gedrag van de volksvertegenwoordiging niet en klaagt erover. Bij ons gaan we de straat op, we gaan demonstreren – zelfs tegenover de huizen van de diverse volksvertegenwoordigers – en maken duidelijk waar de grens ligt. Al eerder hebben wij 65% van ons parlement naar huis gestuurd.
Dit keer gaan we door tot we bij het gaatje zijn.
Wat er ook gaat gebeuren: de Staat gaat winnen en de Staat gaat het overleven.
Hoezo weet ik dat? Omdat we geen ander land hebben.
Helder, dat zal ‘m leren