'Files? Nee: filet!' - een column van Simon Soesan

Al 33 weken staan ongeveer een half miljoen burgers in Israël te protesteren tegen het beleid en de plannen van de huidige regering van Netanyahu. Bibi, 74 jaar oud, wilde onlangs even er tussen uit. Daar geen staatshoofd in Europa hem nog wil zien, Joe Biden hem weigert uit te nodigen om naar Washington te komen en Putin het te druk heeft met het verliezen van een nodeloze, maar wrede oorlog, is het maar behelpen en besloot hij een bootje te huren op het meer van Tiberias.

Foto’s van een verdwaasde, oude man op een boot met vrouw en 60 veiligheidsmensen (je weet maar nooit of de vissen in het meer hem wilden aanvallen) kwamen dezelfde dag nog op het internet. De volgende dag kregen we te horen dat de premier met spoed was opgenomen. Niet in het prachtige Hillel Yaffe ziekenhuis nabij zijn riante villa in Caesarea, maar in het Sheba ziekenhuis nabij Tel Aviv. Gewone ziekenhuizen zijn goed voor het volk, maar voor Bibi was het niet goed genoeg.

Eerst hoorden we dat hij was uitgedroogd. “Ik had geen petje op in de zon en dronk geen water.”, verklaarde Pinokkio terwijl zijn neus groeide. Om veiligheidsredenen mogen wij, het volk, niet weten wat er aan de hand was met onze premier. Stel je voor dat de vijand zou weten dat Bibi niet lekker was. Maar de waarheid valt in de tijd van sociale media en internet niet te verbergen en al gauw werd duidelijk dat Netanyahu aan hartfalen lijdt en een pacemaker had gekregen. De weken daarna was hij veel afwezig en nam hier en daar wat dagen vrij om uit te rusten, terwijl honderden demonstranten hem overal volgden en lawaai maakten.

De familie Netanyahu heeft twee huizen in bezit in Israël: een in Jeruzalem en een ongelooflijk riante villa in Caesarea (waarvan Bibi tot de dag van vandaag weigert uit te leggen hoe hij dat betaald heeft.) Het is hem gelukt om de staat te laten betalen voor het onderhoud en andere kosten van beide huizen, terwijl de premier een ambtswoning heeft in het midden van Jeruzalem. Die ambtswoning wordt verbouwd. Dat was echt nodig. Dus woonde het keizerlijk stel in hun oude stulp in Jeruzalem. Maar ze vonden dat ook die verbouwd moest worden en tsja, dat moest de Staat maar betalen, want eigeltjes fungeert het nu als ambtswoning.

Maar waar verblijf je tijdens een verbouwing? In Caesarea? Dat is anderhalf uur rijden van zijn werk in Jeruzalem, zelfs al scheur je met loeiende sirenes en tien veiligheids wagens over de snelwegen. En dan heb je nog die anarchisten die dag en nacht demonstreren. Misschien gaan ze dan de weg blokkeren?

Ons nationaal genie had er een oplossing voor. Hij wilde met vrouw en assistenten en veiligheid naar een hotel. Maar waar vind je een leuk hotelletje in Jeruzalem? Juistem! Het Waldorf Astoria! Het duurste hotel in Jeruzalem, gelegen op een onmogelijke verkeershoek in het centrum van de stad! Zo ruilde Bibi de file voor een filet.

Daar vrouwlief Sara bekend is om het meenemen van haar vuile was wanneer ze naar het buitenland vliegen (“In het buitenland is de was schoner en ruikt zo lekker.”), kunnen ze ook de achterstallige was van al die geannuleerde reizen meenemen, heerlijk.

Voor de lezer die het niet meer kan volgen nog even de opsomming: De ambtswoning van de premier is in de verbouwing. Zijn privé-huis in Jeruzalem moest ook maar verbouwd worden. Zijn huis in Jeruzalem, zowel als de villa in Caesarea worden onderhouden (inclusief personeel) door de Staat. En de man woont met vrouw en entourage in het Waldorf Astoria, ook op rekening van de Staat.

Zoals u al hoorde en zag in een Mel Brooks-film: “It’s good to be a king!”