'Het is een tweede Holocaust': Overlevende Michael Kupershtein pleit voor terugkeer van zijn gegijzelde kleinzoon Bar Kupershtein
- Joop Soesan
- 2 minuten geleden
- 3 minuten om te lezen

Michael Kupershtein en kleinzoon Bar Kupershtein. Foto Hostage and Missing Families Forum
Voor Holocaust-overlevende Michael Kupershtein voelt het aangrijpende wachten op nieuws over zijn kleinzoon – die door Hamas in Gaza wordt gegijzeld – alsof hij een nachtmerrie herbeleeft.
"Het is de tweede Holocaust", aldus de 84-jarige, terwijl hij een angst beschreef die oude wonden weer openhaalde waarvan hij dacht dat ze allang geheeld waren.
Ondanks zijn zwakke gezondheid was de tachtiger vastbesloten om afgelopen donderdag deel heeft genomen aan de jaarlijkse Mars der Levenden op de locatie van het voormalige concentratiekamp Auschwitz-Birkenau in het zuiden van Polen.
In zijn hart koestert hij de hoop dat hij ooit zijn kleinzoon Bar Kupershtein, die onlangs 23 is geworden, levend weer zal zien.
"De regering zegt dat de oorlog moet doorgaan, dat we geen keus hebben, maar dat is niet waar", aldus Kupershtein, wiens woede zichtbaar is omdat de onderhandelingen over de vrijlating van de gijzelaars nog steeds vastzitten.
Tijdens hun aanval op Israël op 7 oktober 2023 ontvoerden Hamas-terroristen 251 mensen. Van hen worden er nog steeds 58 vastgehouden in Gaza, van wie er 34 volgens de Israëlische autoriteiten dood zijn.

Michael Kupershtein. Foto KAN
Kupershtein zelf ontsnapte ternauwernood aan de dood in 1941, toen zijn moeder vluchtte voor de opmars van de nazi's in de Sovjet-Unie en hem enkele maanden na zijn geboorte onderdook in Tasjkent, destijds onderdeel van de USSR, nu Oezbekistan.
In 1972 emigreerde hij met zijn vrouw Faina en hun twee kinderen naar Israël. Maar de tragedie bleef het gezin achtervolgen.
Hun zoon, Tal Kupershtein, een vrijwillige ambulancebroeder, raakte jaren geleden ernstig gewond bij een ongeluk toen hij een vierjarig meisje probeerde te redden. Door het ongeluk raakte hij invalide en kon hij niet meer praten of bewegen.

Bar Kupershtein was aan het werk op een rave in de Nova-woestijn toen Hamas-terroristen op 7 oktober 2023 aanvielen. Foto Hostage and Missing Families Forum
Op 17-jarige leeftijd verhuisde Bar, de oudste zoon van Tal, bij zijn grootouders in, zodat er thuis ruimte was voor de verzorger van Tal.
Bar volgde in de voetsporen van zijn vader en werd ook ambulancemedewerker. Een keer redde hij zelfs het leven van zijn grootvader na een hartaanval. Hij verleende noodhulp en belde snel een ambulance.
Slechts twee maanden later, op 21-jarige leeftijd, werd hij ontvoerd van het Nova-muziekfestival vlak bij de grens met Gaza, waar Hamas-terroristen ruim 370 feestgangers vermoordden.
Bar was te zien op een video die kort na zijn ontvoering werd opgenomen – vastgebonden aan handen en voeten, met een touw om zijn nek. Sindsdien heeft de familie geen updates meer ontvangen tot februari, toen bevrijde gijzelaars die samen met Bar in de tunnels van Gaza vastzaten, bevestigden dat hij nog leefde.
Getuigen op het festival vertelden AFP dat Bar de gewonden verzorgde toen hij werd gevangengenomen door Hamas-terroristen.
Op 5 april publiceerde Hamas een propagandavideo waarin Bar naast een andere gijzelaar te zien was – de eerste beelden van hem die nog levend te zien waren. Zijn familie verzocht de video niet te delen met Israëlische media.
"Bar ziet er extreem mager uit. Hij heeft de ogen van zijn grootvader. Hij is de enige die ze geërfd heeft," zei Faina Kupershtein, zijn grootmoeder. "Hij leek zo veel op hem toen hij jonger was. Maar nu hebben zijn ogen hun licht verloren. Hij ziet er vreselijk bleek uit."

Een poster met een oproep tot gebed voor Bar Kupershtein en voor zijn bevrijding uit Hamas-gevangenschap. Foto Hostage and Missing Families Forum
Faina zei: "Ik herken zijn gezicht nauwelijks meer", terwijl ze haar tranen probeerde te bedwingen. "Hij verliet nooit het huis zonder me gedag te kussen. Ik mis hem zo erg."
Volgens Michael Kupershtein hadden alle gijzelaars allang vrijgelaten moeten zijn.
"Maar we wachten nog steeds. Er verandert niets, behalve dat er meer soldaten sneuvelen. Waarom?" voegde hij eraan toe.
Ondanks zijn spraakgebrek verlangt zijn vader, Tal, ernaar om met hem te praten. Met enorme moeite slaagde Tal er onlangs in om een ​​paar woorden te zeggen – een moment van trots dat de familie de hoop geeft dat hij ooit weer met zijn zoon kan praten.
Faina bezoekt Bars kamer elke dag. Deze is netjes en opgeruimd. Bij elke maaltijd houdt het gezin een stoel voor hem vrij, met zijn foto op tafel.
Ze verlangt ernaar hem te vertellen: "Je vader spreekt nu."
"Hij zal snel weer kunnen lopen. Je hebt van dit moment gedroomd – en kijk, het gebeurt nu," voegde ze eraan toe. "Je moet sterk blijven zodat je bij ons terug kunt komen."