Cacaobonen staan onder druk door klimaatverandering. Foto door Pablo Merchán Montes op Unsplash
Recent onderzoek van het Israëlische Volcani Center – Agricultural Research Organization heeft niet alleen een potentieel droogteresistente cacaostam aan het licht gebracht die het aanhoudende wereldwijde tekort aan cacaobonen zou kunnen bestrijden , maar ook mogelijkheden biedt voor een lokale chocolade-industrie in Israël.
Ellen Graber, hoofdonderzoeker van het Volcani-cacaoproject, stuitte op deze ontdekking na het conflict in Gaza op 7 oktober .
Een partij experimentele cacaoplantjes, die vanwege de crisis meer dan drie maanden onbeheerd waren achtergelaten, bleek zeer goed bestand te zijn tegen droogte en koude omstandigheden.
"We hebben 140 zaailingen overgebracht naar MOP Darom, een landbouwkundig R&D-station in de westelijke Negev, voor een pilotproject", vertelt ze aan ISRAEL21c.
“Er waren drieënhalve maand verstreken zonder enige zorg of irrigatie, en we waren er allemaal van overtuigd dat ze gewoon 140 dode planten zouden gaan verwijderen, en dat we op een gegeven moment gewoon een tweede keer met de proef zouden beginnen.”
Dr. Ellen Graber staat achter een aantal van de overgebleven cacaoplanten na verzorging. Foto met dank aan Dr. Ellen Graber via ISRAEL21c
Toen Talli Ilani, projectleider van het R&D-station, medio januari eindelijk de locatie bezocht, zag ze tot haar verbazing dat ongeveer 15 planten het niet alleen hadden overleefd, maar zelfs nieuwe groei vertoonden.
De overlevende planten werden teruggebracht naar Volcani voor nader onderzoek. Opmerkelijk genoeg is ongeveer 70% van deze overlevenden normaal blijven groeien en zich ontwikkelen.
Uit verder onderzoek bleek dat alle overgebleven planten tot dezelfde genetische groep behoorden.
Overlevende cacaoplanten wachten om terug naar Volcani te worden overgebracht voor behandeling en observatie. Foto door Dr. Ellen Graber via ISRAEL21c
Cacao heeft het moeilijk
Ervan uitgaande dat de cacaoplanten volgroeien en vrucht dragen zoals verwacht – wat nog een paar jaar zal duren voordat we dat weten – heeft deze toevallige ontdekking mogelijk verstrekkende gevolgen.
Cacaobomen zijn gevoelig voor hitte en vereisen specifieke temperatuurbereiken voor optimale groei. Als zodanig staat de wereldwijde cacaoproductie momenteel voor grote uitdagingen vanwege klimaatverandering .
Cacao wordt voornamelijk verbouwd in tropische gebieden door kleinschalige boeren. Veel van hen beschikken niet over de middelen voor moderne landbouwmethoden, waardoor hun oogsten gevoelig zijn voor de grillen van het weer.
Tussen 2002 en 2019 verloren Ivoorkust en Ghana, die samen ongeveer 60% van de cacao in de wereld leveren, respectievelijk 25% en 8% van hun vochtige oerbos, waardoor het voor boeren moeilijker werd om consistente opbrengsten te behalen.
Sommige Ghanese cacaoboeren melden een opbrengstdaling van 33% als gevolg van veranderende weerpatronen die verband houden met klimaatverandering.
Klimaatverandering heeft ook bijgedragen aan grote prijsschommelingen op de cacaomarkt: de cacaoprijzen zijn het afgelopen jaar met 400% gestegen, deels vanwege weergerelateerde problemen.
Gezien de impact die klimaatverandering heeft op de cacao-industrie, zou Grabers droogtebestendige ras kunnen bijdragen aan het stabiliseren van de productie in steeds onvoorspelbaardere klimaatomstandigheden.
"Dit zou een manier kunnen zijn om de cacaoteelt wereldwijd echt te moderniseren", zegt Graber, die uitlegt dat ze hoopt deze veerkrachtige soort te ontwikkelen als onderstam voor cacaobomen.
“Het heeft [ook] het potentieel om ontbossing te verminderen door de opbrengsten van bestaande plantages te verhogen.”
Israëlische Wonka?
Het hoofddoel van Grabers onderzoek was om oplossingen te ontwikkelen voor wereldwijde uitdagingen op het gebied van cacaoteelt. De ontdekking heeft echter ook geleid tot een visie op een uniek Israëlisch cacao-ecosysteem.
Een blik in het nethuis bij MOP Darom met vervangende cacaoplanten, die gedijen in de hete zomer. Foto door Dr. Ellen Graber via ISRAEL21c
"Ik zie dit ook als een hoeksteen voor het introduceren van de cacaoteelt in Israël", zegt ze, en ze vervolgt snel met te verduidelijken dat hoewel Israël te klein is om een wereldwijde cacao-exporteur te worden, er wel potentieel is voor de ontwikkeling van een boetiek-Israëlische chocolade-industrie.
Hierbij kan gedacht worden aan het ontwikkelen van slimme kwekerijen en het leveren van droogtebestendig plantmateriaal aan cacaoboeren over de hele wereld.
Haar visie omvat een ‘tree to bar’-chocolade-industrie voor fijnproevers, waarbij hoogwaardige, koosjere ‘blauw en wit’-chocolade wordt geproduceerd.
Graber voorziet ook een scala aan producten en ervaringen, van cacaodranken en waardevolle bijproducten tot mogelijkheden voor agritoerisme, zoals chocoladefestivals en boerderijrondleidingen.
“Ik zie dit graag als een heel cacao-ecosysteem,” benadrukte Graber. “Zo zou ik het hier in Israël zien.”
Om deze visie werkelijkheid te laten worden, is echter geduld en verder onderzoek nodig. Cacaobomen hebben tijd nodig om te rijpen en er zijn nog een aantal jaren van studie nodig om het potentieel van de droogtebestendige soort volledig te begrijpen.
Hoewel Graber voorzichtig genoeg was om niet te veel details te geven, heeft de ontdekking al de interesse gewekt van zowel grote chocoladebedrijven als investeerders.
“Er is zeker interesse”, zegt ze. “En ik ben blij dat die er is. Ik hoop zeker dat we het verder kunnen ontwikkelen, want het heeft echt heel veel potentie.”
Opmerkingen