Luai Ahmed. Foto via Wikipedia
“Toen ik voor de eerste keer een Jood ontmoette, was ik bang en wantrouwend." Het voelde alsof een vecht- of vluchtmodus in mij werd geactiveerd. Dat kwam doordat ik in Jemen diep geïndoctrineerd was tegenover Joden en Israël.” Aan het woord is Luai Ahmed uit Jemen, momenteel journalist in Zweedse ballingschap.
Die diepe angst, dat grote wantrouwen jegens Joden, waarover Luai Ahmed eerlijk en open spreekt in het Duitse dagblad Die Welt, sluit nauw aan bij de levenservaring van de bekende Duits-Algerijnse wetenschapper Abdel-Hakim Ourghi. “Het duurde jaren tot ik leerde dat de Joden geen vijanden waren van de moslims en niet anders dan andere mensen zijn." Dat gebeurde niet in Algerije of in andere moslimlanden, maar pas eerst in Duitsland”, vertelt Ourghi.
Precies hetzelfde gebeurde met Luai Ahmed. In Zweden kwam hij voor het eerst in contact met Joden. Hij ging “de dingen vanuit een ander perspectief bekijken”. Vriendschap met Joden leidde ertoe dat hij bemerkte dat “zij mensen zijn zoals ik”.
In 2014 vluchtte Luai Ahmed naar Zweden. Zijn moeder was op de dodenlijst van al-Qaida geplaatst en als homoseksueel wilde hij vrij leven. Bovendien raakte de columnist in conflict met zijn beste vriend en ook zijn broer. Beiden namen Luai Ahmed totaal niet in dank af dat hij Hamas begon te bekritiseren en het bestaansrecht van Israël te verdedigen. Ze wilden voortaan niet meer met hem te maken hebben.
Het werd hem toen duidelijk, wat hij eigenlijk al lang wist, maar nog niet in woorden kon vatten: “Palestina is ook een religie”. Vanwaar deze conclusie? “Als je deze religie, Palestina, bekritiseert, volgt buitensluiting door de familie. Hetzelfde gebeurt in de meeste moslimse families, wanneer je kritiek oefent op de islam of geen moslim meer wilt zijn.”
Sinds het uitbreken van de oorlog tussen Israël en Hamas produceert Luai Ahmed Engelstalige video’s als wapen tegen Jodenhaat. Dat antisemitisme waarmee hij in Jemen is opgevoed en opgegroeid, is immers door een sterke islamitische immigratie evengoed naar Zweden gekomen. Zo stelt hij in zijn video’s aan Arabieren en moslims de vraag, hoe het toch kan zijn dat ze niet hebben geprotesteerd tegen de oorlog in Jemen, waar 400.000 Jemenieten werden gedood. Ligt dat soms aan het feit dat zij die bij deze oorlog aan de touwtjes trekken –Saoedi-Arabië en Iran- “geen Joden zijn”?
De video’s van Luai Ahmed trokken internationaal de aandacht. Een organisatie die zich voor verzoening tussen de Arabische wereld en Israël inzet, nodigde hem uit voor een bezoek aan de Joodse staat. Luai Ahmed ging om met eigen ogen Israël te zien. “Ik werd met veel gastvrijheid en liefde behandeld, ofschoon daar oorlog heerst en de spanningen in de lucht hangen. Het Israëlische leven van binnenuit te beleven en Arabieren, moslims en Joden te treffen, was geen cultuurstrijd, maar veeleer de ontdekking van een nieuwe wereld.”
De Jemenitische journalist ontvangt veel berichten van progressieve moslims of van vroegere islamieten. Dat gebeurt zowel vanuit het Westen als vanuit de moslimwereld. “Er is dus zelfkritiek, maar ze wordt onderdrukt en verdrongen.” In de moslimmaatschappij kunnen zij hun echte mening niet uiten, aldus Luai Ahmed. Daar heerst een cultuur van zwijgen en een cultuur van geweld.
Als de belangrijkste bronnen voor de indoctrinatie tegen Joden en de Joodse staat wijst Luai Ahmed naar scholen en moskeeën. Hij vertelt hoe op school in Jemen in een Engels biologie boek het hoofdstuk over de evolutietheorie door de leerlingen moest worden doorgestreept. De uitleg van zijn leraar luidde: dat is een een Joodse samenzweringstheorie, die de islam wil vernietigen. En passant zijn er imams die in moskeeën letterlijk preken: “Moge Allah de Joden tot wezen maken.” De toehoorders antwoorden en bevestigen dat met een “Amen”.
Voordat Luai Ahmed in Zweden arriveerde, had hij geen idee van de Holocaust. Op school en in de moskee in Jemen hoor je daar niets over. “Maar de maatschappij in het algemeen denkt dat de Holocaust niet heeft plaatsgevonden, dat het een samenzweringstheorie is. En als de Holocaust toch is gebeurd, is dat waarschijnlijk een goede zaak geweest.”
Luai Ahmed, een Arabische tegenstander van Jodenhaat, een Arabische bondgenoot van de Joodse staat. Hij verdient ook een podium in de Nederlandse media! En dat niet alleen vanwege zijn miljoenen volgers als “influencer”.
Bas Belder, historicus
Ik vrees dat hij hier bij de vooringenomen NPO nooit aan het woord zal worden gelaten.
Hopelijk overleeft hij zijn transformatie tot realist t.a.v. Joden en wordt hij niet door één of andere Islamitische leider een fatwa tegen hem uitgesproken......