Majoor Nurit, een vrouwelijke IDF commandant, vecht sinds 7 oktober 2023 tegen Hamas, ondanks dat zij gewond is geraakt in de oorlog

Majoor Nurit. Foto IDF

Majoor Nurit, een compagniecommandant in het 414e bataljon van het Combat Intelligence Corps, trok zaterdag samen met haar soldaten Beit Hanoun in het noorden van Gaza binnen. schrijft Ynet.

Wat een routineoperatie leek, zoals vele andere die ze de afgelopen anderhalf jaar sinds haar strijd tegen Hamas-terroristen op 7 oktober 2023 heeft uitgevoerd, nam een ​​tragische wending. Een RPG schoot op het voertuig waarin zij en haar team zaten en verwondde haar en een arts die bij haar was.

Het voertuig van de brigadecommandant, kolonel Omri Mashiach, snelde ter plaatse, maar raakte een explosief. Hoewel de twee gewonde soldaten uiteindelijk in ernstige toestand werden geëvacueerd, kwam adjudant G'haleb Sliman Alnasasra (35) uit Rahat om het leven door de explosie . Hij werd zondagochtend begraven, terwijl de twee gewonde soldaten nog steeds in het ziekenhuis liggen.

Majoor Nurit is sinds 7 oktober 2023 vrijwel onafgebroken in gevecht met Hamas-terroristen. Die dag was ze gestationeerd op de Urim-basis en vocht ze tegen terroristen die de nabijgelegen Home Front Command-basis binnenvielen, waar ze gewond raakte. Een week na die noodlottige dag sprak Nurit op de website van het Israëlische leger over haar ervaringen in de strijd.

Zaterdagochtend gingen de sirenes af en we haastten ons onmiddellijk naar de schuilkelder. We realiseerden ons dat er waarschijnlijk een infiltratie had plaatsgevonden in de basis naast ons, en zonder aarzelen maakte de hele compagnie zich klaar voor de strijd. We gingen de basis binnen, zetten onze troepen in – mijn compagnie en twee anderen die bij ons gestationeerd waren – en identificeerden de terroristen. Mijn plaatsvervanger en een van mijn pelotonsleiders schakelden de eerste terroristen die we tegenkwamen uit. We verspreidden ons, lanceerden een drone om extra bedreigingen te lokaliseren en gingen de strijd aan met de vijand. We identificeerden de terroristen en schakelden ze uit.

Ze voegde eraan toe: "We bleven oprukken naar de operatiekamer, die we als het primaire doelwit hadden geïdentificeerd. Onderweg verraste een terrorist ons en gooide een granaat. De rest van de troepen reageerde met vuur. Ik werd in mijn been geraakt en verschillende andere soldaten raakten gewond. Helaas kwam bij dat gevecht één soldaat om het leven. We beëindigden het incident met alle terroristen uitgeschakeld."

Slechts een week later, ondanks haar verwonding, was Nurit weer in uniform en hield ze haar wapen vast in het veld, zoals te zien is in een video die door de IDF werd gedeeld. "De IDF houdt stand," verzekerde ze de burgers. "Wij hebben de controle over het gebied. De Israëlische bevolking moet zich veilig voelen. We zijn hier om iedereen te beschermen, en dat zullen we blijven doen."

Nurit is pas een paar weken geleden getrouwd en haar man dient momenteel in de reserve. Vorige maand reflecteerde ze in een interview met Makor Rishon op haar beslissing om snel terug te keren naar de strijd, zelfs nadat ze op 7 oktober gewond was geraakt. "Toen ik mijn vader en verloofde in het ziekenhuis zag in hun reserve-uniformen, begreep ik dat dit veel groter was dan ikzelf," zei ze. "Ik wilde terugkeren naar mijn compagnie en die stabiliseren, omdat ze net een zware confrontatie hadden doorgemaakt en vrienden hadden verloren. Ik kon niet achteroverleunen terwijl ze in Gaza vochten. Het medische team was niet blij met mijn beslissing, maar voor mij was het geen vraag."

Nurit benadrukte het plichtsbesef dat ze tijdens de oorlog voelde: "Iedereen die op 7 oktober in het zuiden was, begrijpt hoe belangrijk het is om het land te dienen en iets terug te doen wanneer je kunt. We hadden een reservist bij ons, een arts in opleiding in Engeland, die alles achterliet – zijn familie en zijn carrière – om te komen helpen. Mensen lieten hun bedrijven achter en burgers kwamen naar buiten met niets anders dan een pistool en tien patronen om gezinnen in Be'eri en Kfar Aza te helpen. Voor mij is dit mijn werk, waarvoor het leger me heeft opgeleid. Ik had niet het gevoel dat ik een keus had – het hoort bij mijn toewijding."

In het verleden ontving Nurit de Presidential Award of Excellence en ze heeft gesproken over haar beslissing om zich als religieuze vrouw aan te melden. "Het kwam voort uit mijn opvoeding – mijn vader was reservemilitair en ontving in 2016 de Chief of Staff's Award for Excellence", vertelde ze. "Ik zat bij de religieuze scouts in Jeruzalem en volgde een voorbereidend programma voor de militaire dienst. Ik wist dat ik me wilde aanmelden, en ik wilde een gevechtssoldaat worden, omdat ik er echt in geloof."

Vorige maand sprak Nurit ook over de aanhoudende gevechten: "Ik hoop dat alle gijzelaars in de loop van het jaar naar huis terugkeren en dat de oorlog ten einde komt. We hadden niet verwacht dat de gevechten zo lang zouden duren, maar het voedt onze vastberadenheid om te blijven dienen, omdat we in een realiteit leven waarin we geen andere keuze hebben. Vroeger twijfelden mensen aan het belang van gevechtsdienst. Vandaag de dag bestaat er geen twijfel meer."