Moeder van Omar: "Hoe kan je een geheim team opzetten, als er nog mensen gegijzeld zijn"

Screenshot N12News

Het is 66 dagen geleden dat de 22-jarige Omar Vankert werd ontvoerd van het muziekfestival in Re'im naar Gaza, waar hij samen met 137 andere Israëlische ontvoerden wordt vastgehouden.

Zijn moeder, Niva, kruiste een foto van hem als kind en een foto van hem, geboeid als gegijzelde in Gaza, en ontdekte een grote gelijkenis tussen hen. In het interview maandagavond op N12News roept ze: "Mijn zoon is ziek in Gaza en smeekt met deze blik: 'Red hem.'

Omer Vankert, als kind en als ontvoerde: 'Deze blik schreeuwt'. Foto N12News

Niva verwees naar de documentatie van Hamas-leden die humanitaire hulpvrachtwagens overnamen die Israël naar de Gazastrook bracht, en was verontwaardigd: “De staat Israël overweegt de hulp via de Kerem Shalom-overgang te brengen, en ik begrijp niet hoe het werkt in één richting. Dit is belangrijk voor de voortzetting van de gevechten – maar het moet wel met humanitaire hulp zijn voor Omar en de andere ontvoerden.

‘Ik vertrouw het kabinet,’ verduidelijkte Niva. "Maar het kan niet zo zijn dat hij door Hamas werd meegenomen en in de steek wordt gelaten. Waar is de humanitaire hulp voor mijn zoon?"

De moeder, wier familie een ontmoeting had met het Rode Kruis, bekritiseerde de oprichting van het geheime team dat de dag na de oorlog in Gaza moet bespreken: “Hoe kunnen we dit bespreken als er 137 Joden en Israëli’s in gevangenschap zijn? Ik word er gek van. "

We zijn in een oorlog verwikkeld en moeten dit naar buiten te brengen, ook al gaat het om een ​​22-jarige man die is gemarginaliseerd’, zei ze. Niva vertelt over het laatste moment dat ze op die zwarte Shabbat contact opnam met haar zoon: "Hij was in Migunit, hij schreef me dat hij doodsbang was. Zijn vader beschreef tientallen auto's die hem midden in de nacht kwamen redden, om twaalf uur van de nacht, en ze lieten hem niet toe."

"Omer is een geweldige man. Laat hij genieten van het leven. Het is zijn leeftijd", zegt ze met een glimlach. 'Het huis is een verlicht huis, en het zal verlicht blijven totdat Omar bij ons terugkeert.'