Naomi Shitrit Azulay via Times of Israel
Een artikel uit de Times of Israel serie Those We Have Lost.
Naomi Shitrit Azulay, 52, uit Sderot, werd vermoord door Hamas-terroristen terwijl ze in de ochtend van 7 oktober in de buurt van de stad aan het rennen was.
Ze vertrok die dag vroeg met twee andere hardloopvrienden, Kobi Paryante en Ram Hayoun. Naomi en Kobi werden gedood en Ram raakte gewond, maar overleefde.
Meer dan een maand later vertelde Ram aan Maariv dat toen de raketsirenes begonnen, ze grapjes maakten, maar een plek vonden om te schuilen. Ze realiseerden zich al snel dat terroristen rondzwierven en mensen neerschoten, en verstopten zich uit angst langs de kant van de weg. Na vijf uur arriveerde er eindelijk een legervoertuig en ze dachten dat ze gered waren – maar de soldaten zeiden dat het nog niet veilig was om hen uit het gebied te verplaatsen.
Een halfuur later zei Ram: 'Er arriveerde weer een terroristencel en er begon opnieuw een vuurgevecht, dit keer twee soldaten [ Staff Sgt. Ilay Gamzo en stafsergeant. Itay-Eliyahu Marchiano] werden gedood, Kobi en Naomi werden vermoord, een andere soldaat raakte gewond en ik raakte gewond… Ik zat onder het bloed en de terroristen gingen ervan uit dat ik dood was.”
Ram zei dat hun hardloopgroep, waartoe ook Lior Waitzman behoorde , die tijdens het fietsen werd vermoord, ‘echt een familie is. Toen we elkaar ontmoetten bij de begrafenissen en grafsteenzettingen waren er de bloedverwanten en vervolgens de loopgroep 'familie'.'
Naomi werd op 9 oktober in Sderot begraven. Ze laat haar man Yuval en hun drie kinderen achter, Ofek, 26, Tal, 23 en Shahar, 19, evenals haar negen broers en zussen.
Naomi was personal trainer en runde een sportschool in Netivot, en werkte ook in een tandartskliniek.
Haar zus, Yaffa, schreef in Israël Hayom aan ‘mijn geliefde zus, Naomi. Ze had een boeiende glimlach die haar gezicht verlichtte, iedereen die haar ontmoette werd verliefd. Overal waar ze kwam, liet ze haar sporen achter. Ze had een ware en pure liefde voor ieder mens in zich, een unieke gevoeligheid voor de zwakkere elementen van de samenleving. Ze was een belangrijke figuur in de kliniek, de sportschool en thuis, wat haar fort was. We zullen nooit vergeten."
Haar zoon, Ofek Shitrit, vertelde aan Radio Darom: ‘Ik zou uren kunnen praten over wie mijn moeder was en wat ze voor mij betekende, maar wat ik wil dat mensen zich het meest van haar herinneren, is dat ze vol levensvreugde was en naar haar glimlachte. iedereen, iedereen die in Sderot en Netivot woonde – waar ze werkte – kende haar… Als ze ons hier nu zou zien zitten en om haar huilde, zou ze ons optillen en beginnen te dansen.’
Haar man, Yuval, vertelde aan het tijdschrift La'Isha dat “hardlopen haar grote liefde was. Ze begon pas op 47-jarige leeftijd met trainen, maar sindsdien raakte ze volledig verslaafd en trainde ze minstens drie keer per week met haar hardloopgroep.
“Naomi was een geweldig persoon”, schreef hij. “Hardwerkend, toegewijd, een ondersteunende vrouw, krijgermoeder, geweldige vriendin, altijd blij met een boeiende glimlach. Elke keer dat ze een kamer binnenkwam, lichtte deze onmiddellijk op.
Het was een maand geleden dat ze werd vermoord en haar dochter Tal schreef op Facebook aan ‘mijn lieve moeder, mijn rolmodel, mijn hele wereld. Hoe kan ik over jou praten in de verleden tijd?
"Je had nog zoveel dromen te verwezenlijken, ook al heb je geen seconde gerust en van elk moment geprofiteerd, je had nog steeds zoveel andere dingen in gedachten", schreef ze. "Het was niet jouw tijd om te gaan - en zeker niet deze kant op!"
"Als ik je niet genoeg heb verteld, weet dan dat ik onvoorwaardelijk van je hield!" vervolgde Tal. “Liefde die pijn doet in mijn botten… Je was de beste moeder die een kind zich kon wensen.”
Comments