top of page
Foto van schrijverJoop Soesan

Naor Hasidim & Sivan Elkabets, 23: Samen sinds ze 16 waren, werden op 7 oktober vermoord in kibboets Kfar Aza

Foto via Times of Israel


Opnieuw een artikel uit de Times of Israel serie Those Who We Have Lost.


Naor Hasidim, 23, en zijn even oude vriendin Sivan Elkabets, 23, werden op 7 oktober vermoord door Hamas-terroristen in kibboets Kfar Aza.


Het paar, dat beiden opgroeide in Ashdod, was samen sinds ze 16 waren, toen ze elkaar ontmoetten op de middelbare school. Ze werden vermoord in Sivans appartement in de jeugdafdeling in kibboets Kfar Aza, waar haar familie een paar jaar geleden naartoe verhuisde.


Buren zeiden dat het stel waarschijnlijk door terroristen uit hun beveiligde kamer werd gehaald en op de bank in hun woonkamer werd vermoord.


Ze werden met een tussenpoos van enkele dagen naast elkaar begraven in Ashdod, omdat hun lichamen afzonderlijk werden ontdekt. Op hun dubbele grafsteen staat de Hebreeuwse zinsnede ‘In leven en dood gingen zij niet uiteen’.


Sivan laat haar ouders, Shimon en Anat, en haar broers en zussen Nadav, Guy en Noa achter. Naor laat zijn ouders, Avi en Galit, en drie broers en zussen, Mor, Noa en Eliya achter.

Naor was onlangs begonnen met een nieuwe baan in de verkoop bij de creditcardmaatschappij Cal in Ashdod. Sivan studeerde computerwetenschappen aan het Sapir College in Sderot.



Sivans vader, voormalig Galatz-regisseur Shimon Elkabets, schreef in Ma'ariv over zijn dochter.


‘Je had zo’n zachtmoedigheid in je, maar ook koppigheid, doorzettingsvermogen en buitengewone toewijding’, schreef hij. “Je was ook onafhankelijk, vertrouwend en goed geïnformeerd. En als dat niet het geval was, wist je altijd hoe je moest vragen, wist je hoe je elk uitdagend moment lichter kon maken en elke taak mogelijk kon maken.”


Shimon schreef dat Sivan een uitstekende leerling was, indruk maakte op al haar leraren, en ook schitterde tijdens haar legerdienst als fitnessinstructeur bij de luchtmacht. 'Mijn kleine meisje, mijn Sivani, de terroristen hebben je vermoord, maar niet wie je voor ons allemaal was. Je kunt schoonheid en moraal niet vermoorden. Je kunt vriendelijkheid en ware liefde niet vernietigen. Je kunt kennis en wijsheid niet verbranden. Je kunt een glimlach en omhelzende armen niet schieten en uitwissen.


Sivans zus, Noa Elkabets, schreef op Facebook over haar ‘kleine zusje’, die altijd ‘groter’ was dan ik – groter, nobeler, zachtaardiger, mooier, intelligenter en bedachtzamer, eerlijker, ijveriger, overtuigender. , omdat de manier waarop je tegen de wereld sprak een meer gastvrije, correcte manier was die een goed gevoel gaf – je bracht iedereen naar je toe, zonder zelfs maar te proberen.”


Naor's zus, Mor Ben Hemo, schreef op Facebook dat haar broer 'de beste en de hartelijkste' was. Bedankt voor 23 jaar waarin je mij eindeloos liet lachen, over mij waakte en ervoor zorgde dat ik altijd een glimlach op mijn gezicht had. In moeilijke tijden stond je achter mij.


Als ik in de verleden tijd over jou praat, brandt mijn hart, maar de manier waarop ik me die zaterdag voelde, is hoe ik me nog steeds voel: dat je bij elke stap bij me bent.

Mor omschreef hem als ‘een jongen die de wereld geeft aan de mensen om hem heen, een jongen die iedereen aan het lachen maakt als hij ons belachelijk maakt met die ondeugende glimlach waar we gek van worden, een jongen die altijd een glimlach op je gezicht tovert, en als Soms was het niet zo dat hij de wereld op zijn kop zette, alleen maar om jou te laten lachen.”


Op wat de 24e verjaardag van Naor zou zijn geweest, schreef zijn moeder, Galit, op Facebook: “3 januari is aangebroken en je bent niet bij ons. Alles is onbelangrijk, zinloos, te verdrietig, leeg geworden. Je was een kind vol licht, vreugde, glimlachen en doelen, vol liefde... Ik mis onze dagen samen, we hadden alles wat we nodig hadden, en nu heb ik het gevoel dat er niets is. Ik hou van jullie Naor en Sivan, bedankt voor al het goede dat jullie ons hebben gebracht, jullie waren zo speciaal, en alleen degenen die wisten dat jullie het zouden begrijpen.


Ook op zijn verjaardag bezocht zijn vader, Avi, het appartement in Kfar Aza waar hij werd vermoord: “Vandaag is zijn verjaardag. Ik kwam hier om wat tijd met hem door te brengen en te bidden”, vertelde Avi aan Reuters, terwijl hij een T-shirt droeg met een foto van Naor en Sivan op de voorkant. “Er zit een gat in mijn hart. Ik weet niet of het gaat sluiten. De opening wordt steeds breder en breder.”


Avi zei dat hij zijn verdriet alleen kon verwerken door gelukkige herinneringen aan het stel, waaronder hun vreugde op de bruiloft van zijn dochter Mor, slechts een paar maanden eerder: 'Hoe hij danste, hoe zij danste. Hoe ze elkaar omhelsden en kusten. Hoeveel ze van iedereen hielden en iedereen van hen. Dit zijn de mooiste herinneringen ter wereld.”

412 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page