Een fysieke en spirituele weg door Israël. Foto door Golan Reiss via ISRAEL21C
Na tweemaal routes te hebben voltooid op de uitdagende Weg van Santiago (Camino de Santiago), die mensen van alle leeftijden van over de hele wereld aantrekt, had Golan Reiss één vraag in gedachten.
Waarom had het Heilige Land, door de eeuwen heen een magneet voor spirituele reizigers, geen officiële pelgrimsroute die spectaculair kon eindigen in de stad van de drie religies, Jeruzalem?
Reiss erkent de Jesus Trail van Israël (een route van 40 kilometer die de voetsporen van Jezus volgt in de regio Galilea) en de Israel National Trail , maar zegt dat deze zich vooral richten op wandelen in de natuur.
Wat Reiss en zijn partner in het project, Yael Tersiuk-Nevo, zeven maanden geleden begonnen uit te stippelen, is een route van 400 km, De Weg naar Jeruzalem , gebaseerd op oude pelgrimstochten naar het Heilige Land.
Zoals Reiss uitlegt aan ISRAEL21c, “dit is een reis die je blootstelt aan de enorme kracht die voortkomt uit een lange, fysieke wandeling door de geschiedenis, personages en symbolen en altijd eindigt op een belangrijke plaats. Naast dit fysieke pad, en niet minder belangrijk, is het innerlijke pad dat pelgrims bewandelen.”
Het spirituele pad, voegt hij eraan toe, “is iets dat iedereen op zijn eigen manier maakt en doet. Het is niet een Israëlische manier of onze manier, maar iets heel persoonlijks.”
Wandelaars langs de weg naar Jeruzalem. Foto door Golan Reiss via ISRAEL21C
Het is ook niet beperkt tot bepaalde religies of culturen. Reiss zou graag zien dat christenen, moslims en joden de route lopen, zoals historisch is gedaan.
"Als we een pelgrimstocht maken, zoals De Weg naar Jeruzalem, zijn we allemaal gelijk en maakt het niet uit welke taal we spreken of welk geloof we aanhangen", voegt Reiss eraan toe.
Zijn eigen weg gaan
Reiss, 54, die op Batsra woont, een pastorale moshav in Midden-Israël, heeft zojuist een boek gepubliceerd, Be'derech Le Santiago (Op weg naar Santiago, Niv Press), over de enorme impact die pelgrimstochten op zijn leven hebben gemaakt.
Golan Reiss houdt zijn boek vast, Op weg naar Santiago. Foto met dank aan Golan Reiss via ISRAEL21C
Zijn keerpunt kwam in 2021 nadat hij na 15 jaar zijn functie bij de beveiligingsdivisie van El Al had verlaten. Altijd een fervent wandelaar, vond Reiss dat het tijd was om meer te doen dan alleen maar naar uitzichten kijken.
“Ik besloot al mijn vertrouwen in de weg te stellen en de regels en barrières die ik mijn hele leven om mezelf heen had gebouwd, het hoofd te bieden. Het was tijd om het altijd plannen en de druk los te laten.”
Reiss 'eerste pelgrimstocht, op de Camino do Frances, duurde 43 dagen om meer dan 780 km (bijna 500 mijl) af te leggen van St. Jean-Pied-du-Port bij Biarritz in Frankrijk naar Santiago de Compostela in het noordwesten van Spanje. Op het eindpunt komen alle oude pelgrimsroutes, die kriskras door Europa lopen, samen.
“Het was een levens veranderende ervaring. Ik stelde mezelf open voor alles. Ik bleef maar denken hoe geweldig het is dat een Israëlische Jood vriendschap en een band kan vinden met christelijke priesters”, zegt Reiss.
Pelgrims op weg naar Jeruzalem, met Golan Reiss, derde van rechts, en Yael Tersiuk-Nevo, uiterst rechts. Foto met dank aan Golan Reiss via ISRAEL21C
De weg
Om De Weg naar Jeruzalem te plannen, wendden Reiss en Tersiuk-Nevo zich onder meer tot Doron Bar, een professor Land of Israel-studies aan het Schechter Institute of Jewish Studies, die uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar de ontwikkeling van nationale heilige plaatsen in Israël.
Ze overlegden ook uitgebreid met prof. Ora Limor van de Open Universiteit, specialist in middeleeuwse geschiedenis, wiens boek Holy Land Travels: Christian Pilgrims in Late Antiquity van onschatbare waarde bleek.
Pelgrims in de oude stad van Jeruzalem met Yael Tersiuk-Nevo, middenvoor en Golan Reiss, uiterst rechts. Foto met dank aan Golan Reiss via ISRAEL21C
Tersiuk-Nevo, die op het onderwijsdepartement van de gemeente Bat Yam werkt en een programma leidt voor vrouwen die risico lopen, raakte geïnspireerd na het lezen over Egeria, een eenzame vrouwelijke pelgrim die in de vierde eeuw van Galicië naar Jeruzalem liep gedurende een periode van vier jaar. jaar en schreef een bedevaart dagboek.
Ze ziet De Weg naar Jeruzalem als een ervaring waarin vrouwen zichzelf zowel fysiek als mentaal kunnen versterken.
De route
De 400 kilometer die De Weg van Jeruzalem zal afleggen, werd gebruikt door Joodse pelgrims in de tijd van de Tweede Tempel en door Christenen in de vierde eeuw. Moslims maakten ook een hadj (bedevaart) naar Jeruzalem, vooral na de Ottomaanse verovering van Arabische landen.
De route bestaat uit vier onderdelen: De Aanvang, De Aanhechting, De Uitdaging en De Stille Weg.
Onlangs vonden er twee proefwandelingen plaats over The Silent Way. Velen die meededen kwamen er via de community die langzaam uitgroeit op sociale media (de Facebook- pagina telt nu 1.500 volgers).
De groep had zes dagen nodig om van de Jaffa-poort in Tel Aviv naar de Jaffa-poort in Jeruzalem te lopen. Langs de route werden ze ontvangen door de lokale bevolking in Beer Ya'akov, Yad Rambam, Neve Shalom, Abu Ghosh en Ein Kerem.
"Iedereen hielp ons en opende hun deuren en harten", zegt Tersiuk-Nevo.
Reiss en Tersiuk-Nevo zijn nog bezig met het opstellen van lijsten met eenvoudige, betaalbare pensions voor de route, een uitdaging aangezien de prijzen van toeristische accommodatie notoir hoog zijn in Israël.
Voor Reiss is een van de hoogtepunten van dit segment Tel Gezer, een archeologische vindplaats die zich in het tweede millennium vGT vestigde in de buurt van een oude handelsroute langs de kust.
"Het is enorm krachtig omdat Tel Gezer op een heuvel ligt met uitzicht op de kustvlakte en als je naar links kijkt, zie je stedelijk Israël en aan je rechterkant zie je de bergen die naar Jeruzalem leiden."
Reiss en Tersiuk-Nevo zijn het erover eens dat de laatste heuvelachtige klim naar Jeruzalem een fysiek uitdagend segment is.
“Maar uiteindelijk doe je het op je eigen ritme en bouw je mentale middelen op. Pelgrimage leert ons de behoefte aan verbinding, delen, tolerantie en geduld”, besluit Reiss.
Klik hier voor meer informatie.
Comments