Ofek Arbib. Foto IDF woordvoerder
Dit is een artikel uit de Times of Israel reeks Those We Have lost
Ofek Arbib, 21, een lid van de Paratroopers Brigade uit Bat Yam, werd op 7 oktober gedood toen hij tijdens een vrij weekend het Supernova muziekfestival ontvluchtte.
Ofek ging vrijdagavond met een groep vrienden naar de rave na een feestmaaltijd bij zijn grootmoeder. Toen de aanval begon, waren hij en zijn vrienden een van de eersten die vertrokken, en hij belde een andere vriend die was achtergebleven om hem te waarschuwen voor de terroristische invasie, die zijn leven redde, volgens een lofrede van de IDF.
Rond 7 uur 's ochtends kwamen Ofek en zijn vrienden aan bij het kruispunt Yad Mordechai, waar Hamas-terroristen op de loer lagen. Ofek beschermde hen met zijn lichaam en werd gedood door het geweervuur, terwijl de twee vrienden uit de auto ontsnapten en wegrenden voor veiligheid. Na vijf dagen zoeken werd Ofeks lichaam geïdentificeerd. Zijn familie zei dat al zijn andere vrienden die de rave bezochten, het hadden overleefd.
Hij werd op 12 oktober begraven in Holon. Hij laat zijn ouders, Ilana en Nissim, zijn oudere broers en zussen Snir, Meshi en Bar en zijn stiefzussen, Tal en Shahar, achter.
Geboren en getogen in Jeruzalem, verhuisde hij op 15-jarige leeftijd naar Bat Yam om bij zijn vader te wonen en daar naar de middelbare school te gaan. Ofek had een aantal verschillende hobby's, waaronder fotografie, Thais boksen en allerlei soorten sport en beweging, zelfs het bewandelen van de Israel Trail toen hij op de middelbare school zat.
Op 20-jarige leeftijd kocht hij een motor en droomde hij van een uitgebreide tocht overzee met zijn vader. Ter nagedachtenis aan hem organiseerden familie en vrienden een motorkonvooi, een maand na zijn begrafenis. Na het afronden van de middelbare school bracht Ofek zes maanden door op een pre-legeracademie en in 2021 meldde hij zich aan bij de Paratroopers Brigade, in de hoop later een officiersopleiding te volgen.
Zijn zus Bar schreef in december op Instagram aan Ofek dat haar “wraak is om te blijven leven", om onze glimlach te laten zien, om te lachen en anderen te laten lachen zoals alleen wij dat konden, om je een reis naar het Verre Oosten te laten maken, om voor jou naar het strand te gaan.
“Om rond te reizen in Israël zoals je zo graag deed, om een nieuwe zus te zijn voor je vrienden, om een zus te zijn voor je kameraden,” schreef ze. “Om over de promenade te lopen waar je vroeger met je motor kwam en om te gaan zitten voor koffie. Mijn wraak zal zijn in de vorm van leven, de vorm van pure liefde, de vorm van vrijgevigheid, de vorm van een groot hart voor iedereen die het nodig heeft.
“Mijn wraak zal in de vorm van kunst zijn, in de vorm van muziek waar je altijd van hield,” voegde ze toe. “Mijn wraak zal zijn om je leven te herdenken, en niet om te leven met het verdriet en je dood. Onze wraak is om de broers en zussen te blijven die we waren.”
Ofeks vader, Nissim, vertelde een lokale nieuwssite dat zijn zoon "heel leuk was, een vaderskindje, het soort waar elke vader van droomt. Hij was een vriend en een zoon samen. Een kind dat nooit om geld vroeg, hij wist altijd hoe hij dingen moest oplossen en hij verspreidde liefde over de wereld."
“Hij zag mensen op straat bedelen en gaf ze geld alsof hij een Rothschild was,” voegde zijn vader toe. “Als het nodig was, verzamelde hij donaties en bracht hij eten naar de huizen van mensen. Meer dan eens belde hij me vanuit het leger en zei: 'Iemand in Bat Yam's huis is afgebrand, we moeten ze helpen.'… Hij overtuigde ons om te gaan, om verf te kopen en ze te helpen het huis te repareren. Je kon nooit nee tegen hem zeggen.”
Nissim zei dat Ofeks droom "altijd was dat we, toen hij uit het leger werd ontslagen, samen op een [motor]reis naar allerlei plaatsen zouden gaan, we waren van plan om samen naar Marokko en Italië te gaan... Helaas zullen we die reizen nooit kunnen maken."
💔🙏