Oron Beilin. Foto Times of Israel
Dit is een artikel uit de Times of Israel reeks Those We Have Lost.
Oron Beilin, 24, uit Ramat Gan, werd op 7 oktober vermoord door Hamas-terroristen tijdens het Supernova-muziekfestival.
Toen de aanval begon, verstopte Oron zich in de struiken bij de plek van de rave. Hij vertelde zowel zijn moeder als zijn vriendin dat hij in Tel Aviv was, zodat ze zich geen zorgen zouden maken, terwijl hij een vriend sms'te over zijn pogingen om te ontsnappen. De vriend hoorde voor het laatst van hem rond 11 uur die ochtend.
Zes dagen lang zocht zijn familie naar nieuws over zijn lot, totdat zijn lichaam uiteindelijk werd geïdentificeerd. Oron werd op 15 oktober begraven in Tel Aviv.
Hij wordt overleefd door zijn ouders, Rina en Moshe. Hij werd vernoemd ter ere van zijn grootvader, Dr. Aharon Beilin, een Holocaust-overlevende die getuigde tijdens het proces van Adolf Eichmann in Jeruzalem in 1961.
Na het afronden van de middelbare school meldde Oron zich aan bij het IDF, waar hij op het hoofdkwartier van het Ministerie van Defensie werkte in een computergerelateerde functie. Later stapte hij over naar een baan als chauffeur in het Maklef-kamp in Ramat Gan, het hoofdkwartier van het IDF Adjutant Corps.
Na zijn verplichte dienst werkte hij bij een aantal start-ups en stond hij op 15 oktober gepland om te beginnen met een studie elektrotechniek aan het Afeka College of Engineering, na een jaar voorbereidende studies in wiskunde.
Orons grootste liefde was basketbal, zeiden zijn vrienden, en hij speelde graag en volgde de NBA, vooral zijn favoriete team, de Chicago Bulls. Een van zijn favoriete spelers, DeMar DeRozan, signeerde een shirt ter nagedachtenis aan hem.
Zijn vriendin van vijf jaar, Lior Halevie, die Oron in het leger ontmoette, beschreef hem als een “heel slimme jongen die ervan hield om in alles uit te blinken.”
“Oron hield er erg van om altijd in beweging te zijn en niet te rusten, hij hield ervan om zich levend te voelen,” schreef ze. “Oron ging overal met een speaker naartoe en draaide de hele tijd muziek, hij was een fan van Eminem en Travis Scott, maar hij luisterde ook naar de Beatles, Bob Marley en andere genres.”
Lior schreef dat sinds ze bij elkaar kwamen, “we samen volwassener zijn geworden, samen talloze goede en slechte ervaringen hebben meegemaakt, en we hebben geleerd wat ware liefde is… vijf jaar van een ongelooflijke relatie en een hechte en liefdevolle vriendschap.”
"We dachten dat we onafscheidelijk waren, ongeacht hoeveel moeilijkheden er waren, we hebben ze allemaal overwonnen," voegde ze toe. "We hebben zoveel dingen gepland voor de toekomst, gedachten over een aanzoek in Oostenrijk, hoe onze kinderen eruit zullen zien, waar we ze zullen opvoeden en op welke vakanties we ze zouden meenemen... na zo lang samen, voelde het alsof we al één ziel waren. Oron vertrok en nam zoveel delen van mij mee."
Zijn moeder, Rina, schreef online: “Oron, mijn licht, die voor altijd mijn liefde zal blijven.”
“Je bent weggegaan en hebt ons allemaal achtergelaten in een donkerdere wereld, en de mijne is bijna zwart,” schreef ze. “Dankjewel voor 24 prachtige, gelukkige jaren. Sinds je geboren bent, dank ik God elke dag dat hij mij zo’n geweldige, lachende, grappige, slimme, aardige, bescheiden, mooie, magische, basketballende zoon heeft gegeven.”
"Het was een voorrecht om je moeder te zijn," voegde Rina toe. "Zo'n unieke jongen die altijd iedereen wilde helpen. Je hield zo veel van Savta Esthers eten. Mijn leven zal niet meer zijn wat het was."
Te midden van haar diepe verdriet schreef ze: "Ik beloof dat ik elke keer dat ik aan je denk zal lachen, je was zo grappig! Een schattige impressionist, lachend en aardig. Je zult altijd in mijn hart zijn, tot we elkaar weer zien."
💔🙏