Screenshot
President Herzog sprak tijdens de 100-dagen manifestatie zondagavond in Tel Aviv. Zijn hele toespraak (vertaald) volgt hieronder.
Geliefde families, mijn zusters en broeders, dierbare burgers van Israël. Honderd dagen, honderd lange dagen van gevangenschap. Honderd verschrikkelijke dagen van eenzaamheid. Honderd dagen waarin de gijzelaars: baby's, kinderen, ouderen, vrouwen en mannen, gewonden en zieken, worden bedreigd door verachtelijke Hamas-terroristen, vastgehouden in duivelse wreedheid, in het donker, in tunnels, zonder medische behandeling, in verschrikkelijke omstandigheden.
Honderd dagen van zorgen en angst. Honderd dagen van onzekerheid, niet wetende wat er met hen zal gebeuren. Honderd dagen waarin het hart van een heel land samen met jullie klopt – geliefde families.
Honderd dagen waarin ieder van ons het gevoel heeft dat de hele wereld ontbreekt, dat deze gruwel altijd aanwezig is in ons leven, in de meest tastbare en verschrikkelijke zin. Honderd dagen waarin we ons heel goed herinneren dat de verantwoordelijkheid voor eventuele schade aan onze gijzelaars ligt bij de moordenaars van Hamas, degenen die hebben ontvoerd, degenen die hebben gemarteld, degenen die hebben afgeslacht.
Honderd dagen van gebed, van hoop, van verwachting. Honderd dagen waarin ons hart brandde van pijn en frustratie. Honderd dagen waarin we allemaal de seconden en minuten tellen. Honderd dagen waarin we de stemmen van onze zusters en broeders van onder de grond naar ons horen roepen. Honderd dagen waarin we naar de Hemelpoort roepen met de roep: 'Laat mijn volk gaan!'
Beste families, vrienden, zelfs nu we roepen en schreeuwen, worden we geconfronteerd met een bittere, cynische en wrede vijand. En dus heb ik een belangrijke boodschap voor jullie. Ik kwam hier vanavond als president van de staat Israël om jullie in naam van de hele natie, en in naam van velen over de hele wereld, te vertellen: jullie, lieve families, jullie zijn niet alleen, en we zullen niet toestaan dat u alleen bent. Nu niet, en nooit. Uw heldenmoed en uw kracht van gestalte geven ons allemaal kracht in de niet-aflatende strijd om onze dochters en zonen terug te brengen uit de handen van een wrede en onmenselijke vijand. Een hele natie is met u verenigd, resoluut gebonden aan de plicht om alle gijzelaars naar huis terug te sturen en de veiligheid voor alle Israëlische burgers te herstellen. Omdat de terugkeer van de gijzelaars buiten ieder debat en buiten ieder geschil staat. Dit is onze diepe morele orde – de oproep tot plicht van een volk en een staat.
Ik wil tot de wereld spreken en in het Engels zeggen, en via alle netwerken die vanaf hier uitzenden, overbrengen:
“Vanaf Hostage Square in Tel Aviv, een symbool van solidariteit en menselijkheid, roep ik de hele familie van naties op om jouw steentje bij te dragen. Dit gaat niet alleen over onze strijd, het is een strijd voor de hele wereld. Sta met leven en vrijheid tegenover barbarij en haat. Sta achter vrijheid en democratie, sta achter onze gijzelaars en help ze terug naar huis te brengen. Er bestaat geen ‘later’. Het is nu tijd om te handelen.
(hierna opnieuw in het Hebreeuws verder)
We kunnen niet toestaan dat de kwestie van de gijzelaars van de publieke en mondiale agenda verdwijnt, totdat de allerlaatste gijzelaars zijn vrijgelaten. Ik verbind mij ertoe om te blijven optreden om dit te garanderen, op elke manier en met elk instrument dat ik tot mijn beschikking heb. Voor hun bestwil, en voor ons bestwil.
En vanaf hier – vanaf Hostage Square, bied ik kracht aan de soldaten en commandanten van de IDF en de veiligheidstroepen, die hun leven riskeren om de vijand te verslaan en de gijzelaars naar huis te brengen. Ik omhels de nabestaanden en de vele gewonden naar lichaam en ziel.
Ik wil jullie allemaal hier en iedereen bedanken die honderd dagen met toewijding en met onvermoeibare liefde heeft gewerkt voor de terugkeer van de gijzelaars naar huis. Allen die hiervoor hebben gewerkt, duizenden namens de staat en natuurlijk in de Israëlische samenleving – vooral in het Hostage Families' Forum, en onder onze vrienden over de hele wereld – onder leiding van de Verenigde Staten.
Want ja, lieve gezinnen, jullie stem – de stem van de moeders en vaders die hun kinderen oproepen om naar huis terug te keren – is al honderd dagen bij ons, dag en nacht, nacht en dag. We staan nu samen met jullie – terwijl de zon ondergaat op deze heilige dag van wederzijdse verantwoordelijkheid, en roepen het uit: we vragen om onze broeders en zusters, we eisen onze broeders en zusters.
Moge G'd schenken dat ze snel naar huis zullen terugkeren, en de woorden van de Profeet zullen spoedig in vervulling gaan: 'En de getrouwen van G'd zullen terugkeren en naar Sion komen, eeuwige vreugde zal op hun hoofd zijn, ze zullen geluk en vreugde vinden. , en ze zullen verdriet en verdriet vergeten. ''
Comments