Roi Popplewell (Ayelet Svatitzky via Facebook) via Times of Israel
Opnieuw uit de Times of Israel reeks Those Who We Have Lost
Roi Popplewell, 53, werd op 7 oktober achter zijn huis in kibboets Nirim doodgeschoten door Hamas-terroristen.
Hij wordt overleefd door zijn moeder, de Zuid-Afrikaanse immigrant Channah Peri, 79, en zijn broers en zussen Nadav Popplewell, 51, en Ayelet Svatitzky, 46. Alle drie de broers en zussen zijn geboren en getogen in Nirim en hebben het dubbele Brits-Israëlische staatsburgerschap van hun overleden vader. Rafi Popplewell.
Nadav en Channah werden op 7 oktober gegijzeld vanuit hun aangrenzende huizen in de kibboets. Terwijl Channah op 24 november werd vrijgelaten als onderdeel van een tijdelijk staakt-het-vuren tussen Hamas en Israël, blijft Nadav in gevangenschap. De twee waren samen gedurende de hele gevangenschap van Channah, vastgehouden in een tunnel onder Gaza.
Omdat ze pas na haar vrijlating hoorde van Roi's dood, was een van de eerste dingen die Channah deed na haar terugkeer naar Israël het graf van haar zoon bezoeken.
Zuster Svatitzky, het enige levende lid van haar naaste familie dat de Hamas-aanvallen op 7 oktober heeft weten te ontlopen, heeft ervoor gekozen om niet op de hoogte te zijn van de kleinste details van de dood van haar broer.
'Ik weet alleen dat ze hem neergeschoten hebben aangetroffen', vertelde ze eind oktober aan Haaretz, een paar dagen voor de begrafenis, 'en ik heb niet om meer details gevraagd. Het is niet relevant voor mij. Ik heb geen beelden in mijn hoofd nodig, en ik kijk ook niet naar alle Hamas-videoclips [van het bloedbad] die nu worden gepost. Ik kan niets binnenlaten waardoor ik in shock zou kunnen raken, wat mijn functioneren zou kunnen beïnvloeden. Ik ben op een missie op dit moment. Ik kan niets aan mijn vermoorde broer doen… Ik weet het tenminste – dat is meer dan anderen. Het niet weten is erger dan mijn situatie.”
Popplewell werd op 27 oktober begraven in kibboets Yagur, waar zijn zus woont. De familie is van plan hem opnieuw te begraven naast zijn vader in kibboets Nirim zodra het veilig is om dat te doen.
Popplewell, door goede vrienden liefkozend ‘Pepe’ genoemd, was ‘ een echte kibboetsnik ’ en een toegewijde boer die een speciale band met dieren had.
'Hij zat 's avonds ontspannen met zijn Goldstar-biertje, met een cowboyhoed op,' vertelde zijn zus aan Haaretz.
“Er was altijd wel een puppy of vijf die Pepe adopteerden”, schreef zijn vriend Yochai Bashan na de begrafenis op Facebook. “Bij hem werkt het gewoon anders.” Hij voegde eraan toe dat de twee tijd zouden besteden aan het paardrijden, en Popplewell hield Bashan vaak halverwege de rit tegen omdat hij wist dat het paard zich ongemakkelijk voelde en dat de uitrusting moest worden aangepast. “Ik heb nooit begrepen hoe hij dat wist. Pepe zou hun hart en hun behoeften begrijpen zonder iets te zeggen.”
“Hij was een geweldige atleet, met een enorme fysieke kracht”, schreef Bashan. Popplewell was ook een zeer getalenteerde kunstenaar die veel meer geïnteresseerd was in het proces van het maken van kunst dan in het ontvangen van erkenning of lof zodra het voltooid was. ‘Hij had een prachtig schilderij… dat hij achter zijn schuurschoenen vol koeienmest bewaarde.’
“Hij was een lange, gespierde, knappe man met een lach in zijn ogen”, zei Bashan over zijn overleden vriend. “De meisjes probeerden hem te temmen, maar dat mislukte. Alleen de dieren konden antwoorden van hem krijgen.”
Op zijn begrafenis beloofde Svatitzky haar broer dat ze niet zou stoppen met vechten voor de terugkeer van hun ontvoerde familieleden.
Ze vertelde hem ook dat ze “getroost was door het feit dat je nu bij papa bent… De moordenaars hebben je meegenomen, maar ze zullen nooit onze liefde afnemen en ze zullen nooit in staat zijn om je herinnering uit mijn hart en de harten van iedereen te wissen. degenen die van je houden.”
Comments