Samar Talalka, motorliefhebber die op het punt stond te trouwen. Ontvoerd door Hamas op 7 oktober

Foto via Times of Israel

Ook dit artikel is uit de Times of Israel reeks Those Who We Have Lost.

Samar Fouad Talalka, 24, werd op 7 oktober door Hamas-terroristen ontvoerd uit kibboets Nir Am en gegijzeld in Gaza.

Op 15 december zagen IDF-troepen die in Gaza opereerden hem en twee andere gijzelaars aan voor terroristen en openden het vuur, waarbij ze alle drie omkwamen.

Talalka, die ten tijde van de Hamas-aanval de weekendploeg werkte in de broederij van de kibboets, was afkomstig uit de bedoeïenenstad Hura. Hij laat zijn vader, Fouad, achter die ook op de kibboets werkte, en zijn moeder, Leila, die lerares is, en zijn negen jongere broers en zussen.

Hij werd beschreven als een motorliefhebber die binnenkort zou trouwen en zijn eigen gezin zou stichten.

'Ik ben er kapot van dat ik hem levenloos ontvang', zei zijn vader Fouad tegen Ynet. “We zaten te wachten tot hij al zijn dromen zou vervullen. Zijn dood brak me... We zaten dagenlang in angst en wachtten op het horen van zijn stem tot de dag dat we te horen kregen dat hij was vermoord.'

Zijn vader vertelde The New York Times dat Samar “geliefd was bij iedereen”, en voegde eraan toe: “Hij was niet alleen mijn zoon, hij was mijn vriend. Hij verborg geen dingen voor mij, en als hij problemen had, kwam hij naar mij toe om erover te praten.”

Wahid Ahoziil, een lokale organisator uit de bedoeïenenstad Rahat, zei na de ontvoering dat Samar “een geweldige kerel is… hij wil een eerlijk inkomen verdienen.”

Zijn neef, Alaa Talalka, vertelde aan Channel 14 News dat Samar een “aardige kerel was, sociaal, met gevoel voor humor – een man met wie het altijd leuk was om bij te zitten, om mee om te gaan, gewoon om in de buurt te zijn.”

Alaa zei dat ze van bevrijde gijzelaars hoorden dat Samar “diende als vertaler tussen de ontvoerders en de Israëlische gijzelaars, en dit kenmerkte hem echt, omdat hij altijd probeerde anderen te helpen, altijd probeerde genegenheid te delen en vriendelijkheid te verspreiden… Hij was zo dicht bij vrijheid. Hij was zo dichtbij om daar weg te komen.”