Sergeant Segev Schwartz. Foto Times of Israel
Dit is een artikel uit de Times of Israel serie Those We Have Lost.
Sergeant Segev Schwartz, 20, een soldaat van de Nahal Brigade uit Beit Shean, werd op 7 oktober gedood tijdens zijn strijd tegen de Hamas-invasie van de IDF Sufa-buitenpost.
Terwijl ze terugvochten tegen de invasie, besloten de soldaten op de basis positie in de cafetaria in te nemen om tegen de terroristen te strijden, maar Segev raakte onderweg gewond door een granaat en stierf voordat er hulp kon arriveren. Hij en 13 andere soldaten kwamen om in de slag bij Sufa, maar slaagden erin de invasie van de basis af te slaan en veel van de terroristen te doden.
Zijn familie werd pas drie dagen later op de hoogte gebracht van zijn overlijden.
Segev werd op 11 oktober begraven in Beit Shean. Hij laat zijn ouders, Ehud en Sarah, en zijn oudere broers en zussen Karin, Dvir en Matan achter.
Zijn zus, Karin, vertelde een plaatselijk nieuwskanaal dat Segev “vocht om een gevechtsrol toegewezen te krijgen, ze wilden hem als technicus in dienst nemen [via een academisch pad], maar hij wilde een zinvolle dienst en vroeg om in Nahal te zijn.”
Karin omschreef haar broer als “een geliefd kind, leuk en grappig, zijn aanwezigheid zorgde altijd voor kalmte en lichtzinnigheid. Hij hield van de natuur en was graag bij zijn vrienden.”
Karin schreef in Israel Hayom en zei dat Segev “een man van de natuur, open ruimtes en mensen was – maar vooral van verbindingen. Een persoon die mensen uit alle lagen van de bevolking bij elkaar wist te brengen, met het gemak en de natuurlijkheid die hem zo definieerde. Segev was knap met vriendelijke ogen, moreel met een groot hart vol mededogen.”
Als onderdeel van een herdenkingsproject van president Isaac Herzog gaf zijn familie de president een speciale versie van zijn favoriete drankje, perensap, met een herdenkingslabel.
Zijn broer, Dvir, vertelde Haaretz dat Segev “de lijm van de familie was, een magische kerel. Elk vrij moment dat hij had, haastte hij zich om met zijn vrienden door te brengen”, zei hij, en merkte op dat de familie daarom ter ere van hem een ontmoetingsplaats/uitkijkpunt in de natuur had opgericht op zijn favoriete locatie.
Hij en zijn vrienden “zaten daar de hele tijd, hun hele jeugd brachten ze daar door”, zei Dvir. “Segev zou het geweldig vinden, het is symbolisch voor ons dat het een plek zal zijn die zijn vrienden zullen blijven bezoeken, zelfs zonder hem… en zullen genieten van de plek en het uitzicht waar Segev zo van hield.”
Dvir zei op Channel 13 dat wat Segev het meest kenmerkte “zijn vermogen was om verbinding te maken tussen mensen – het aantal vrienden dat hij had, de vrienden in zijn peloton die zijn [favoriete perensap] ‘Segev-sap’ naar hem noemden … Zo willen we Segev herdenken.”
Comments