Shira Shohat
Dit is een artikel uit de Times of Israel reeks Those We Have Lost.
Sergeant Shira Shohat, 19, uit Modiin, een observatiesoldaat in de 414e eenheid van het Grensverdedigingskorps, werd gedood door Hamas-terroristen die op 7 oktober de Nahal Oz IDF-buitenpost onder de voet liepen.
Haar familie zei dat toen het raketvuur vanuit Gaza die zaterdagochtend begon, Shira naar de situatiekamer van de buitenpost ging, waar ze samen met een aantal andere observatiesoldaten bleef proberen troepen te sturen om de aanval tegen te gaan, totdat de terroristen granaten in de kamer gooiden, waarbij bijna iedereen binnenin omkwam.
Shira werd op 13 oktober in Srigim begraven. Ze laat haar ouders, Lital en Moshe, en haar jongere broer Itay achter.
“Shira mijn geliefde dochter, op elk pad in je leven was ik altijd verbaasd over je vermogen om met ingewikkelde situaties om te gaan,” schreef haar vader, Moshe, op Facebook naast een audioclip van een van haar laatste berichten via de portofoon van het leger. “Zelfs na je dood blijf je me verbazen en leer je me wat dapperheid is.”
“Als ik de opnames van je radioverslagen hoor, word ik vervuld van trots – mijn Shira, ik ben trots op wie je was in het leven en ik ben trots op wie je bent in de dood.”
Shira, geboren in de kleine moshav van Srigim, verhuisde met haar familie naar Modiin toen ze drie was. Ze meldde zich begin 2023 bij het leger om aan haar verplichte dienstplicht te beginnen, en haar familie zei dat ze het leuk vond om als observatiesoldaat langs de grens met Gaza te dienen, en zelfs overwoog om een officierscursus te volgen.
Familie en vrienden zeiden dat Shira van de zee hield – wat bij haar helderblauwe ogen paste – inclusief duiken en zwemmen, en dat ze graag naar het buitenland reisde en veel uitstapjes maakte met haar familie. Ze had ook een nauwe band met de familiehond, Lolly.
Haar goede vriend, Roni Levy, schreef op Instagram over hoe ze elkaar aan het begin van de middelbare school ontmoetten en snelle vrienden werden.
"Elke keer dat ik hulp nodig had, was jij er voor mij, en dat is niet lichtvaardig opgevat", schreef ze. 'Ik zal nooit vergeten dat we, dankzij uw aandrang om te gaan zitten en studeren, erin zijn geslaagd onze toelatingsexamens te halen. Ik heb altijd geweten dat we de beste vrienden zouden blijven als we in het leger zouden komen... Ik mis je zo erg, je weet niet eens hoeveel, ik mis onze diepe gesprekken, ons gelach, onze dromen, ik wil het je vertellen elk klein ding dat mij overkomt in het leven en ik voel je afwezigheid zo erg.
Haar familie heeft in haar naam een initiatief opgezet om pas vrijgelaten soldaten te helpen bij het vinden en ontwikkelen van een carrière pad, waarbij ze zeiden dat dit haar persoonlijkheid en dromen vertegenwoordigde.
“Shira toonde haar hele leven uitstekende en unieke karaktereigenschappen die haar leidden tot realisatie, succes, het omgaan met uitdagingen en het vinden van het potentieel dat in haar zat”, schreef haar moeder, Lital.
Vijf maanden na haar dood zei haar moeder dat Shira ‘elk moment in ons leven aanwezig was’.
“We praten over je, we praten met je, we lachen om je, we lachen met je”, schreef ze. “Je wordt elk moment gevoeld, wij leven jou, onze dochter. Je liet ons hier achter, zoekend naar tekenen van jou en soms ook vindend. Je bent in elke hoek en in elke bloem, in elke zonsondergang en op elk moment.”
R.I.P. 🙏