top of page
Foto van schrijverJoop Soesan

VIDEO: De drone die vleermuizen zou kunnen redden van de terreur van windturbinebladen


Windmolenpark Borsele. Screenshot YouTube


Een nieuwe studie van de Universiteit van Tel Aviv en de Universiteit van Haifa biedt een originele oplossing voor de biologische uitdaging van de werking van windturbines en helpt schade aan vliegende dieren, met name vleermuizen, te voorkomen.


Volgens de onderzoekers doden windturbines over de hele wereld elk jaar miljoenen vleermuizen en andere dieren die tegen de wieken van de turbine vliegen.


De nieuwe ontwikkeling van de onderzoekers is een unieke op een drone gemonteerde technologie die een combinatie van ultrasone signalen en licht uitzendt. Dit schrikt de vleermuizen af en zorgt ervoor dat ze op grotere hoogte vliegen, buiten de gevarenzone, waardoor de turbines efficiënt en continu kunnen blijven werken.


De studie werd uitgevoerd onder leiding van promovendus Yuval Werber van de afdeling Evolutionaire en Milieubiologie aan de Universiteit van Haifa en zijn twee supervisors, prof. Yossi Yovel, hoofd van de Sagol School of Neuroscience van de Universiteit van Tel Aviv en faculteitslid van de School of Zoology, en Prof. Nir Sapir, het hoofd van de afdeling Evolutionaire en Milieubiologie aan de Universiteit van Haifa, en in samenwerking met het bedrijf WinGo Energy en de ondernemer Gadi Hareli. Het artikel is gepubliceerd in het tijdschrift Remote Sensing in Ecology and Conservation. De studie werd gefinancierd door een onderzoeksbeurs van het Israëlische Ministerie van Energie.


Prof. Yovel legt uit: “Windturbines worden beschouwd als een veelbelovende technologie op het gebied van hernieuwbare energie, maar hun werking brengt verschillende biologische uitdagingen met zich mee. Tegenwoordig is de enige oplossing om de dood van vleermuizen te voorkomen, het stopzetten van de activiteit van de turbine op momenten dat de vleermuizen naar verwachting bijzonder actief zullen zijn. Maar dergelijke onderbrekingen verminderen de efficiëntie van de turbines en de hoeveelheid energie die ze kunnen produceren. Het voordeel van de drone is dat hij constant in beweging is en een combinatie van visuele en akoestische signalen uitzendt die speciaal voor vleermuizen is ontworpen en hen waarschuwt voor gevaar. Wanneer signalen stationair en constant zijn, hebben dieren de neiging eraan te wennen en ze uiteindelijk te negeren.”


Yuval Werber: “Het onderzoek, dat onderdeel uitmaakt van mijn proefschrift, is uitgevoerd in de Hula-vallei, een gebied met veel vleermuisactiviteit. We bestuurden de drone op een hoogte van 100 meter – de gemiddelde hoogte van het midden van een windturbine, en in beweging langs een pad van ongeveer 100 meter, heen en weer. Om de activiteit van de vleermuizen te volgen, gebruikten we RADAR op de grond, wat het volgen op een hoogte van 100 meter en hoger mogelijk maakte, en we voegden een LIDAR-apparaat toe – een op laser gebaseerd hulpmiddel dat wordt gebruikt om objecten op korte afstand te detecteren, voornamelijk in de auto-industrie – voor tracking op lagere hoogte. Tegelijkertijd maakten we akoestische opnames van de vliegende vleermuizen, met behulp van ontvangers die op drie verschillende hoogtes waren geplaatst: één meter, 150 meter en 300 meter. We gebruikten een luchtballon om de ontvangers omhoog te brengen. Belangrijk is dat onze studie de eerste ter wereld was die deze technologieën combineerde – RADAR, LIDAR en akoestische recorders op grote hoogte – om vleermuizen te volgen.”



Met behulp van verschillende monitoringmethoden vergeleken de onderzoekers de normale activiteit van de vleermuizen met hun activiteit in aanwezigheid van de drone die het afschrikmiddel droeg. De bevindingen waren ondubbelzinnig: het apparaat slaagde erin de vleermuizen op afstand te houden. Met de aanwezigheid van de drone nam de activiteit van de vleermuizen eronder met ongeveer 40 procent af, op een afstand tot ongeveer 400 meter. Aan de andere kant nam hun activiteit toe boven de hoogte van de drone van 100 meter, tot 800 meter.


"Het lijkt erop dat het apparaat effectief is in het afstoten van vleermuizen uit zijn directe omgeving - de vleermuizen voelen de visuele en ultrasone signalen die het uitzendt en kiezen ervoor om eroverheen te vliegen, zoals we hadden gehoopt", zegt prof. Yovel. "We veronderstellen dat als het apparaat wordt geactiveerd in de buurt van een turbine, het ertoe zal leiden dat de vleermuizen over de turbine vliegen en niet in gevaar komen. Dit is een effectieve en eenvoudig te implementeren oplossing die redelijk geprijsd is, met groot voordeel voor alle partijen: aan de ene kant voorkomt het het doden van vleermuizen, en aan de andere kant maakt het de werking van de turbine en de productie van groene energie op een veilige, continue en efficiënte manier. We zijn van plan om een vervolgexperiment uit te voeren op een windturbineterrein, om de efficiëntie van het apparaat onder deze omstandigheden te testen.”

Comments


bottom of page